Wandeling van Ragabo naar Monte Nero

De langste wandeldag is een wandeling in het gebied van de vulkaan Etna.

's Morgens tegen 9 uur vertrekken we met een huurauto vanuit Taormina naar Hotel Ragabo. De rit duurt ongeveer 1 uur en voert over provinciale wegen door de dorpen Giardini Naxos, Piedimonte en Linguaglossa richting het startpunt van de wandeling op 1400 meter hoogte.

De wandeling staat omschreven in een Duits wandelboek : Wandern auf Sizilien van uitgeverij Dumont Activ. Uitgegeven in 1999. Door de uitbarsting van 2002 is deze wandeling niet te voltooien, zie de tekst onderaan deze bladzijde.

We beginnen het eerste stuk over een breed zandpad midden door een dennenbos met hoge bomen.

Het is erg rustig in het bos, je komt niemand tegen.

Na een tijdje verandert het bos en staan er ook andere boomsoorten.

De top van de Etna komt voor het eerst in zicht.

 

Naarmate we hoger klimmen, doorkruisen we de eerste lavastroom.

Het is bijzonder om zo'n zwarte stroom vanaf de berg naar beneden te zien komen.

We passeren diverse lavastromen uit 1923, 1911 en 1879. De bossen worden door het grillig gevormde lavagesteente doorsneden.

 

Nadat we een dicht bos met dennen- en eikenbomen zijn doorgelopen, komen we bij het lavaveld van 1947.

Deze lava heeft een andere samenstelling. Vergeleken met de voorgaande zwarte en rulle lava is de lava van 1947 dikker en is daardoor in zeer aparte formaties gestold.

Klik op de foto voor een vergroting van de lava.

 

Als we de lava 1947 doorkruisen, komen we bij een grot uit.

De Grotta dei Lamponi is gevormd tijdens een uitbarsting waarbij de buitenste laag van de lava is gestold waarna via allerlei tunnels de lava verder de berg afstroomde.

Nadat de lavastroom is gestopt blijft er een heel complex aan grotten over. Deze kunnen kilometers lang zijn.

Het afdalen in zo'n grot moet voorzichtig gebeuren. 

De ingang ligt een paar meter lager.

 

Na de grot lopen we verder het bos in.

De weg gaat verder omhoog richting de Rigufio Timpa Rossa. Dit is een schuilhut met een bron waar men eventueel kan overnachten.

 

Nadat de weg door het bos steeds hoger gaat, duikt tussen de bomen de zwarte krater Monte Nero op. 

We bereiken het hoogste punt van de wandeling, 2000 meter en zien de hoofdkraters van Etna nog boven ons uitsteken.

 

Het landschap is echt indrukwekkend. We lopen onder langs de zwarte helling van de Monte Nero. De flank torent hoog boven ons uit.

Als ik over deze zwarte gesteenten loop, probeer ik me voor te stellen hoe dit eruit moet hebben gezien tijdens een uitbarsting.

Klik op de foto voor een vergroting van Monte Nero.

 

De lavastroom na de Monte Nero is ontstaan door een aardspleet waarbij uit diverse kraters tegelijk een enorme hoeveelheid lava is gestroomd.

De zwarte lavastromen doorkruisen de bossen en grasvelden. De verwoesting die dit natuurgeweld aanricht is enorm.

 

Volgens het boekje moeten we een weide oversteken en via een bos en de Rifugio Monte Nero op de weg naar Piano Provezana uitkomen, die ons terug zal brengen naar Hotel Ragabo waar onze auto staat.

 

 

Maar helaas, het enige wat we zien is een grote recente lavastroom. We lopen nog enige tijd te zoeken naar een pad maar  besluiten om om te keren en via dezelfde route naar de auto terug te lopen. Over 3 uur is het donker en het is niet verstandig om dan nog op de flanken van de Etna rond te lopen.

Om 18.00 uur zijn we terug bij de auto en kunnen we aan de rit naar Toarmina beginnen. Het is wel een hele lange dag geweest en we hebben 24 km in plaats van 16 km gelopen.

Na thuiskomst uit Sicilie heb ik de boeken erop nageslagen en de lavastroom die onze wandeling heeft onderbroken is een lavastroom van de uitbarsting uit 2002 die het gebied rondom Piano Provezana heeft bedolven.

Terug  Volgende